Ben Bir Gün Yazsam

Ben bir gün bir kitap yazsam
Bir yazarı, kadın bir yazarı anlatsam
Sonra kadın, yazdığı kitabından korksa,
Kitabın insanları teker teker kitaptan çıkmaya kalksa
Kendilerine saygı duyulmasını isteseler
Ve yazar kitabına saygı duysa…
Bu saygıyla kitabın insanlarını serbest bıraksa,


Onları incitmemek için özgür yaşamalarına izin verse…
Şehirden şehre görünmeden gezseler bir balonda
Ve balondan çıkıp gerçeğe karışsalar,
Güçlü kadınların gücüne güç,
Düş gücü hastası insanlara güzel hayaller dağıtsalar…
Ve bir gün bir kitap yazsam,
Dünyanın en güzel insanlarına,
Çocuklara,
Sokak çocuklarına…
Üzerlerine yapışıp kalan öfkeye sinmiş,
Suçlu bizlere.
Aslında tüm taşkınlıkları, aşırılıkları,
Çöp kutularına yakın yaşamları,
Attıkları tekmeler, yumrukları…
Kimisini rahatsız eden dokunuşları…
Garip bakışlarıyla birleşen,
Alaylı, hüzünlü, asi gülümsemeleri,
Yerdeki izmarite kavga tutmaları,
İnsanların acıyan, sahte ilgilerine,
Cılız bedenleriyle verdikleri yanıtları,
Sokak çocukları her yerde…
Hep bir şeyleri yüzümüze vurmak üzere…
Köşe başlarında, köprü altlarında, trafik lambalarında
Küsülmüş, çoktan yorgun…
Ve kim bilir daha neler neler…

Şiir hakkında, görüş ve önerilerinizi http://www.hayatadokun.org Bize Ulaşın sayfasından bana iletebilirsiniz. Hayata Dokun ilke kararları gereğince kimlik ve iletişim bilgileriniz 3. Kişi ve kurumlarla paylaşılmayacaktır.
Sevgi ve Saygılarımla
İpek Gökbel